aan het leven raken

3.   Aan het leven raken…maar het leven niet kwijtraken

“Ik zocht een centrum dat men “Planning familial” noemt. Ik kende daar niets van, maar men had me aangeraden naar zo een Plan F te gaan..

Toch wou ik eerst nog eens zoeken in het telefoonboek – om maar te zeggen hoe God soms in ons leven werkt – en ik vond… het telefoonnummer van Levensadem.

 Ik wilde iets dat voor het leven zou kiezen, nam dus contact op met Levensadem en maakte een afspraak. Daar legden ze me uit wat er allemaal kon gebeuren in mijn geval om het leven te behouden en ze gaven me een nieuwe afspraak voor twee weken later.

 Tijdens die twee weken was ik in de war, helemaal verloren, ik wist niet wat te doen en ondanks alle uitleg die ze me hadden gegeven … koos ik toch voor abortus. Van dan af is de weg begonnen …

Die abortus werd het drama van mijn leven. Ik besefte dat ik aan het leven geraakt had. Ik kreeg een depressie die tien jaar duurde. Na de abortus ging ik nog naar de vastgelegde afspraak met Levensadem. En ik vroeg me af: “Wat doe ik nu?” Ik gaf mezelf het antwoord: “Ik ga de werkelijkheid onder ogen zien. Ik heb besloten een daad te stellen en nu ga ik door tot het einde”.  Ik ben naar hen toe gegaan en heb hen gezegd: “Voilà, ik heb gekozen voor abortus”.

 Voor mij zaten twee mensen die me zegden: “Wel, met alle respect voor jouw beslissing, we kunnen je helpen”.

 Ik kreeg informatie maar doolde twee jaar rond op zoek naar vergeving van God, vergeving van dat kind, op zoek ook naar een zin voor mijn leven.

 Na die twee jaar heb ik weer contact opgenomen met  Levensadem en ben ik een Emmaüsweg begonnen. Het is de mooiste weg uit mijn leven geworden. Hij toonde mij dat mijn kind leeft in mijn hart. En dat heeft me dichter bij God gebracht. God is diep in mijn leven binnengekomen en heeft me met zich meegenomen. Voor mij was mijn kind  een jongetje, want ik ben verkracht toen ik 18 was en ik wilde niet dat mijn kind een meisje zou zijn.

 En zo heb ik sinds Pasen dit jaar weer zin in het leven. Vroeger zei ik altijd: “Ik wil sterven. Ik wil het leven niet, ik heb hier op aarde niets meer te doen”. Nu ziet u me glimlachen, maar u moet wel weten dat er een diepe pijn is in mijn hart, dat het helemaal niet gemakkelijk is te Slot Gacor beslissen voor abortus. Maar de grootste les die ik geleerd heb uit deze beproeving en deze ervaring is nooit een oordeel te vellen over een vrouw, of ze nu voor abortus kiest of voor het leven, om niet voor of tegen abortus te zijn. Ik was gelovig en zou nooit abortus plegen en God toonde me: “Kijk, je bent een mens. Ook jij kan soms vallen”.

 Ik heb geleerd dat de beste houding die ik kon aannemen de houding was die Levensadem tegenover mij aannam: naar deze vrouwen luisteren, hen alle mogelijke hulp aanbieden om het nieuwe leven te kunnen onthalen en hen dan vrij laten om HUN eigen keuze te maken. Want in het hart van elke vrouw is er een geschiedenis waar je nooit de vinger kan op leggen. Die houding van niet-oordelen en die openheid van hart heb ik bij Levensadem gevonden.

 Heel die weg van tien jaar lang heb ik me gedragen geweten door deze organisatie.

En ik wil jullie ALLEN die er deel van uitmaken en die het werk ondersteunen, bedanken. Jullie weten niet welke veranderingen in mijn leven als vrouw, als kind, als familielid, als mens jullie teweegbrengen en nog kunnen teweegbrengen.

Dank u